Vrijmetselarij voor mannen en vrouwen

In 1717 verenigden vier masculiene loges zich in Londen tot de ‘Grand Lodge of London’ om in 1756 gevolgd te worden door de ‘Grote Loge der Zeven Verenigde Nederlanden, het latere Grootoosten der Nederlanden. Vrouwen waren niet toegestaan lid te worden van een loge; alhoewel er in de loop der tijd enkele gemengde ‘adoptie loges’ zijn geweest, die onder het toeziend oog van een masculiene loge mochten arbeiden. Zij werden beschouwd als zogenaamde ‘irreguliere’ loges.

Eind 19 de eeuw ontstonden diverse emancipatiebewegingen en nam de eerste feministische golf een vlucht. Een groot voorvechtster van gelijke rechten tussen mannen en vrouwen in Frankrijk was Maria Deraismes. Zo richtte zij in 1870 de ‘L'Association pour le droit des femmes’ op en hield zij zich bezig met het recht op onderwijs voor meisjes. Haar activiteiten als voorvechter van gelijke rechten trok de aandacht van mannen die ditzelfde nastreefden. Ook met betrekking tot de toelating van vrouwen tot de Vrijmetselarij. Zodoende werd zij op 14 januari 1882 ingewijd in de Loge "Les Libres Penseurs" in Percq, een kleine stad nabij Parijs. Een jaar later richtte zij samen met dr. George Matin een Loge op die toegankelijk was voor mannen en vrouwen. Hieruit zou de Grande Loge Symbolique Ecossaise "Le Droit Humain" ontstaan, thans de Internationale Orde voor Gemengde Vrijmetselarij “Le Droit Humain”. Toegankelijk voor mannen en vrouwen, zodat ‘zij uiteindelijk over de gehele wereld in gelijke mate maatschappelijke gerechtigdheid zullen genieten binnen een mensheid die in vrije en broederlijke gemeenschappen georganiseerd is’.